Zijn wij, leerkrachten, wel goed bezig?

Examens.
Verbeteren.
Hopen dat de leerlingen aan de minimale vereisten voldoen en dat er af en toe ook nog eentje boven de middenmoot uitsteekt.
Zijn wij, leerkrachten, eigenlijk wel goed bezig?
Doen wij, eigenlijk, niet teveel voor onze leerlingen?

Wat niet pakt bij leerlingen, is voorgekauwde koek. Ze moeten hem zélf bakken, dan pas weten ze hoe lekker hij is, dan pas waarderen ze z'n
smaak.

Bij leerlingen moet je niet afkomen met: "Dit is het!" en ze dat dan inlepelen. Je moet ze voor een berg aan informatie en uitdaging zetten en zeggen: "Zoek maar wat je wil vinden. Ik ben er vrij zeker van dat hier ergens een sleutel inzit waarmee je jezelf kunt upgraden naar het volgende level." Zij denken dan dat het volgende level, het volgende schooljaar is, maar het gaat veel meer over hun eigen leven.

Excuseer dat ik zo van wal steek. Ik pas dat zelf ook niet toe in mijn lessen, omdat ik er de tijd niet voor heb én omdat de leerlingen nog altijd vinden dat in de les de meeste aandacht naar de leerstof moet gaan en dus liever geen les hebben, terwijl de meeste aandacht naar hunzelf moet gaan, naar wie ze zijn en wie ze willen worden.

Het klopt dus, je bevindingen uit de enquête. Leerlingen vergeten dat bij alles wat ze leren zijzelf een rol spelen en liefst een hoofdrol.

Ik vermoed dat het een levenswerk ik om ze dat duidelijk te maken. We hebben maar even de tijd, want eens als ze volwassen zijn, wordt het alleen maar moeilijker. En dan zijn er alweer nieuwe pubers die we moeten kneden tot zelfdenkende doeners en zelfdoende denkers.
Wat een klus!

Laten we stoppen met filosoferen en eraan beginnen.